Inspiratie voor een micro avontuur in eigen land
Kan dat nog, verdwalen in Nederland? Dat ligt eraan wat je onder verdwalen verstaat. Dit is de definitie die ik online vond:
VERDWALEN – (verdwaalde, is verdwaald) op den dwaalweg geraken, van den goeden weg afraken; van het pad der deugd afwijken; (spr.) het verdwaalde schaap is terecht, diegene of datgene wat men kwijt was.
Voor mij persoonlijk betekent verdwalen de weg kwijt zijn en geen idee hebben waar je je bevindt. De bossen rondom Garderen en Stroe aan de noordwestelijke kan van de Veluwe zijn hier een perfecte plek voor, ervoer ik afgelopen weekend.
Op donderdagmiddag checkte ik in bij het Luxe Tiny House dat ik geboekt had in Stroe. Alhoewel ik zelf in het zuiden van de Veluwe woon en ook nog eens in een tiny house, was ik na al die weken thuis even toe aan een verandering van omgeving. Na aankomst besloot ik vooral heel weinig te gaan doen, niks te moeten maar wel alles te mogen van mezelf. Een soort van mini-vakantie zeg maar.
De volgende ochtend bedacht ik dat ik wilde wandelen. Ik merk aan mijn wandelgedrag van de laatste jaren dat ik vaak voor ‘het gebaande pad’ kies. Oftewel een reeds bestaande route volg. Da’s lekker makkelijk, je hoeft immers alleen maar bordjes of paaltjes te volgen. En alhoewel die routes je vaak langs de mooiste plekken leiden, is het soms ook wel geestdodend en weinig avontuurlijk om een bestaande route te volgen.
Daarom besloot ik mezelf uit te dagen en te kijken om een uur of vier te gaan wandelen zonder bestemming. Gewoon lopen, paadjes uitkiezen die me leuk lijken en vooral proberen de markeringen te ontwijken. Even van het ‘gebaande pad’ af dus.
Het enige dat ik mezelf toestond, was een korte blik op Google Maps om een idee te krijgen van de richting waarin ik wilde lopen en of die richting uiteindelijk genoeg ‘verdwaalmogelijkheden’ kon bieden. Zodra ik mijn tiny house uitstapte, zou ik mijn telefoon uit zetten en vertrouwen op mijn richtingsgevoel en instinct.
Of dat lukte? De eerste paar kilometers was het lastig, vooral omdat ik een grote weg moest kruisen, de weg tussen Stroe en Garderen. Eenmaal aan ‘de overkant’ was het geen probleem om te (ver)dwalen. Wanneer ik markeringen zag week ik daar zo snel mogelijk vanaf en zodra ik op een iets te breed pad kwam, zocht ik naar een smaller paadje.
Zo had ik ineens een kilometer of 10 gestruind en was ik, na talloze keren links en rechts te zijn gegaan, toch een beetje gedesoriënteerd geraakt. Mooi zo, missie geslaagd!
Bij de eerste de beste paddestoel die ik tegen kwam stond ik mezelf toe om er even op te kijken en bleek ik redelijk uit de richting te zijn geraakt van de kant die ik op wilde. En dus was het tijd om om te keren en huiswaarts te gaan. Met behulp van een kompas deze keer, zodat ik uiteindelijk aan het einde van mijn dwaaltocht een mooie 15 kilometer op de teller had staan, een prima afstand voor een vrijdagmiddag.
Of (ver)dwalen in Nederland mogelijk is? Wat mij betreft wel, als je er maar voor open staat en een plek kiest waar je op doordeweekse dagen weinig andere wandelaars treft.
Mocht je het spannend vinden iets dergelijks zelf eens uit te proberen, begin dan eens heel klein door maximaal een paar kilometer te lopen. Neem als back-up een kaart van het gebied mee en vind comfort in de gedachte dat je voor noodgevallen altijd nog je mobiele telefoon kan gebruiken.
Veel (ver)dwaalplezier!
PS Ook overnachten in dit schattige tiny house op de Veluwe? Check de prijzen en beschikbaarheid hier. Mocht je een reservering maken via deze site, dan ontvang ik (zonder extra kosten voor jou!) een bescheiden commissie, wat mij helpt het platform voor Avontuurlijke Vrouwen live én gratis beschikbaar te houden voor lezers en luisteraars. Alvast bedankt voor je overweging!
