Niet of alleen? Dan maar alleen!

Waarom ik ervoor kies om alleen op avontuur te gaan

‘Hoe komt het dat jij zo veel avonturen alleen doet?’ is een vraag die mij onlangs gesteld werd. Het antwoord had ik al klaar, want ik krijg deze vraag namelijk met regelmaat. Ik besloot er een blog over te schrijven en ik vertel je hoe ‘alleen’ van een noodgedwongen tot een bewuste keuze transformeerde.

‘Omdat er meestal twee opties zijn. Niet gaan of alleen gaan. Aangezien niet gaan geen optie is, is de enige optie die overblijft alleen gaan’

Tussen mijn 19e en 36e had ik een relatie waarbij mijn partner en ik veel samen deden. Ik had maar zo’n 25 vakantiedagen per jaar en in die beperkte vrije tijd waren we altijd samen op pad. Soms reisde ik voor mijn werk ergens naartoe, maar dat was nagenoeg altijd met een groep of collega. Zelden ging ik alleen op pad.

Tot die relatie 3.5 jaar geleden eindigde en ik ineens weer single was. Een bewuste keuze, maar wel eentje die tot gevolg had dat ik vanaf dat moment op mezelf aangewezen was om op avontuur te gaan. Daar waar veel vrouwen op zo’n moment wellicht in de kramp schieten, gebeurde bij mij het tegenovergestelde. Als ik het samen kon, kon ik het ook alleen. In de maanden die volgden zegde ik mijn baan op en begon ik aan wat ik tegenwoordig ‘mijn vrije leven’ noem.

Voor mij is het nooit aan de orde geweest om iets niet te doen omdat ik alleen ben. Ik beklom de hoogste berg van Crater Lake National Park in Amerika, maakte talloze trektochten in Nieuw-Zeeland en ging vaker en steeds vaker alleen op pad.

Je kunt twee dingen doen als met iemand samen gaan geen optie is.

Je kunt niet gaan of je kunt alleen gaan.

Inmiddels heb ik een (eigenlijk al niet meer zo) nieuwe vriend en alhoewel we regelmatig samen op avontuur gaan, vind ik het nog steeds heerlijk om er alleen op uit te trekken. Het geeft me een onafhankelijk gevoel om zelf als enige verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen leven en dromen, mijn toekomst en mijn avonturen.

Sterker nog: ik heb het nodig om er alleen op uit te trekken. En hij heeft dat ook. Zonder tijd alleen wordt mijn leven niet leuker. En dus verdelen we onze tijd. De ene keer gaan we alleen op avontuur, de andere keer doen we dat samen.

Jan Geurtz schrijft in één van zijn boeken ‘het toppunt van spirituele verbondenheid is elkaar helpen om liefdevol alleen te kunnen zijn.’

Vroeger was ik daar bang voor. Nu omarm ik het.

Dus ja, niet gaan of alleen gaan? Altijd alleen, want liefdevol alleen kunnen zijn is één van de mooiste cadeautjes die je jezelf kunt geven.